DLACZEGO WARTO

Korzystając z usług Stowarzyszenia nie ponoszą Państwo ŻADNYCH kosztów. Rolą naszej organizacji jest wybranie kancelarii, która w sposób profesjonalny i bardzo indywidualny rozpatrzy Państwa sprawę. Po weryfikacji wniosku i pozytywnej decyzji ze strony naszej organizacji, Stowarzyszenie pokrywa koszty postępowania i początkowego wynagrodzenia dla kancelarii. 

Tak. Każdy może przesłać swój wniosek do bezpłatnej analizy, po której otrzyma informację, czy jego umowa kredytu kwalifikuje się do wszczęcia bezpłatnego procesu. 

Na pozytywną decyzję mogą wpłynąć takie czynniki jak:

• kwota kredytu
• rodzaj kredytu (denominowany, indeksowany)
• bank, w którym podpisało się umowę

Choć szanse na odrzucenie wniosku są bardzo małe, warto pamiętać, że każda umowa kredytu we frankach jest inna i musi być rozpatrywana indywidualnie. 

Kredyty hipoteczne oferowane przez banki we frankach szwajcarskich zawierały klauzule niedozwolone. Oznacza to, że nadal są niezgodne z obowiązującym prawem. Z tego powodu kredytobiorcy padli ofiarą manipulacji banków przez co ich odsetki drastycznie wzrosły. Jako strona pokrzywdzona mogą Państwo domagać się zwrotu nielegalnie nadpłaconych odsetek. 

W pierwszej kolejności sugerujemy zdecydować się na dochodzenie swoich praw przed sądem. Tylko biorąc sprawy w swoje ręce mogą Państwo odzyskać pieniądze zainkasowane niezgodnie z prawem. Następnie proponujemy skorzystać z formularza na naszej stronie internetowej i opisać swoją sytuację. Przekażemy informację do odpowiedniej kancelarii która bezpłatnie przeanalizuje Państwa wniosek. Kiedy kancelaria zgodzi się zająć Państwa sprawą, będą możliwe dwa rozwiązania. Odwalutować kredyt i odzyskać nadpłacone odsetki, lub całkowicie unieważnić umowę kredytową.

Czas trwania procesu zależy od wielu czynników. Dla sądu pierwszej instancji może to być nawet 24 miesiące. W przypadku apelacji należy doliczyć do tego kolejne 12 miesięcy. Nie chcąc wprowadzać Państwa w błąd nie określamy dokładnie czasu trwania postępowania.

Klauzule niedozwolone (zakazane), nazywane inaczej klazulami abuzywnymi, są zapisami w umowie, które kształtują prawa i obowiązki konsumenta w sposób niezgodny z powszechnie obowiązującym prawem. W przypadku kredytów hipotecznycyh we frankach wyszczególniamy cztery glówne klauzule niedozwolone:

• Klauzula indeksacyjna przeliczająca kredyt wg kursu CHF ustalonego dowolnie przez bank. Zakazana ze względu na dowolność banku w ustaleniach kursu. Kredyt powinien być traktowany jako złotówkowy, przy zachowanym oprocentowaniu.
• Klauzula podwyższonej marży do czasu dostarczenia odpisu wpisu hipoteki. Zakazana od momentu wpisu hipoteki. Opłaty pobrane od momentu wpisu hipoteki podlegają zwrotowi.
• Klauzula oprocentowania zmienianego decyzją banku. Zakazana ze względu na dowolność banku w ustalaniu oprocentowania. Zmiany oprocentowania nie są dopuszczalne.
• Klauzula ubezpieczenia niskiego wkładu własnego. Zakazana ze względu na brak równoważności świadczeń. Zapłacone składki podlegają zwrotowi.

Unieważnienie klauzul abuzywnych czyli klauzul niedozwolonych potocznie zwane jest „odfrankowaniem kredytu”. Tym samym przyjmuje się, że umowa kredytowa od początku zawarta była w polskich złotych. Skutkuje to zwrotem kwoty kredytu nadpłaconej w ubiegłych latach oraz przeliczeniem rat po kursie kupna CHF z dnia uruchomienia kredytu. Dzięki takiemu zabiegowi kredyt pozostanie na niskiej stopie procentowej wyznaczanej przez wskaźnik LIBOR.

Tak, jak najbardziej. Spłata kredytu ma znaczenie jedynie przy wysokości dochodzonego roszczenia. W dalszym ciągu można uznać umowę za nieważną ponieważ całkowita spłata nie wpływa na ocenę abuzywności (niedozwolonych zapisów) w umowie kredytowej.

W chwili obecnej szanse na wygranie sprawy są najwyższe odkąd pojawiły się pierwsze procesy „frankowiczów”. Stało się tak dzięki wyrokowi Sądu Najwyższego dotyczącego klauzul abuzywnych, oraz dzięki orzeczeniu Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, który orzekł na korzyść pokrzywdzonych kredytobiorców z Polski. Proszę jednak pamiętać, że każda sprawa jest rozpatrywana indywidualnie. Strategia walki z bankiem ustalana jest na podstawie zawartej przez Państwa umowy i zapisów w niej umieszczonych. Dlatego przed podjęciem decyzji o wszczęciu postępowania, przekazujemy Państwa sprawę kancelarii, która dokonuje szczegółowej oceny Państwa wniosku.

Każda umowa posiada zapisy o okolicznościach, w których może zostać wypowiedziana. Głównymi przyczynami wypowiedzenia są zaległości w spłacie rat. W przypadku braku uchybień na tym polu bank nie ma podstaw do wypowiedzenia umowy. Samo dochodzenie roszczeń z tytułu zawartej umowy kredytowej nie jest podstawą do jej wypowiedzenia.

Zależnie od umowy kredytowej występują różne podstawy stwierdzenia jej nieważności. Między innymi są to klauzule abuzywne czyli niedozwolone zapisy w umowie kredytu. W takim przypadku Sąd stwierdza, że umowa nie może istnieć w obrocie prawnym z uwagi na braki prawne lub błędy zawarte w jej treści. Po jej unieważnieniu Bank powinien zwrócić Kredytobiorcy wszystkie wpłaty, które od niego otrzymał, a Kredytobiorca powinien zwrócić na rzecz Banku kwotę kredytu, którą otrzymał od Banku. Przykład: jeśli bank udostępnił kwotę 300 000 zł, a klient do tej pory spłacił 180 000 (w tym większość to odsetki), to jego dług wobec banku wynosi tylko 120 000 zł. Wszystkie odsetki są anulowane, bo umowy nie ma. Klient ma tylko oddać 120 000 zł i strony są rozliczone. Jednak kwota zwrotu, w tym przypadku 120tys; musi zostać wpłacona w całości i natychmiast.

Zarówno unieważnienie jak i odwalutowanie umowy ma swoje dobre i złe strony. Dotychczasowa praktyka pokazuje, że zawsze korzystniejsze jest unieważnienie. Jednak największym minusem takiego zakończenia sprawy jest obowiązek natychmiastowej spłaty reszty kredytu.

Tak, jednak proszę pamiętać, że decydując się na wsparcie naszego stowarzyszenia, otrzymują Państwo od nas kompleksowa obsługę sprawy i pomoc doświadczonego adwokata na każdym etapie procesu.

Jak najbardziej. Możliwe jest wszczęcie postępowania po wypowiedzeniu umowy kredytowej.

Podczas rozprawy banki powołują się na takie oświadczenie. Jednak ten argument nie jest wystarczający i sądy go odrzucają. Trzeba rozdzielić ryzyko kursowe od dobrowolnego ustalania kursu walut przez bank.